موقعیت جغرافیایی روستای سناورد به شرح ذیل می باشد.
روستای سناورد دارای جمعیتی در حدود 705 نفر است که این تعداد جمعیت از سال 1386 (سرشماری عمومی) بدون تغییر مانده است.
این روستا دارای 206 خانوار می باشد که فقط در تعداد خانوارهای آن تغییر قابل توجهی از سال 1386 رخ داده است.
روستای سناورد در 55 کیلومتری غرب کلان شهر اراک و از توابع استان مرکزی می باشد.
فاصله این روستا تا تهران حدود 310 کیلومتر و تا شهر مقدس قم حدود 185 کیلومتر می باشد.
و شهر های خنداب ، ملایر ، همدان ، بروجرد در فواصل حدود 100 کیلو متری آن می باشند.
روستای سناورد در حقیقت شاه راه اصلی و ارتباطی روستاهای کرکان، اناج ،گوشه بالا(علیا) ، گوشه پایین(سفلی) ، قلعه سهم آباد و موئک میباشد که به این واسطه تردد خودروهای بسیاری از داخل این روستا انجام میگیرد.
این روستا در گذشته زیر نظر دهستان جاورسیان و از توابع شهر خنداب بوده و تا خنداب هم حدود 15 کیلومتر هم فاصله دارد. ولی از سال 1385 که جاورسیان به عنوان شهر شناخته شد این روستا نیز از توابع دهستان اناج و در تبعیت از شهر جاورسان درآمد. فاصله این روستا تا جاورسیان حدود 2 کیلومتر است و در جنوب شهر جاورسیان می باشد.
روستاهای کرکان ، اناج، قلعه سهم آباد، دهسد و ایوند از روستاهای همسایه و همجوار این روستا و روستای عباس آباد که چسبیده به این روستا می باشد از اجزای جدایی ناپذیر این روستای سزسبز می باشند.
روستای عباس آباد سناورد که در این اواخر نام خود را به عباس آباد موقوفه تغییر نام داده است از ابتدای پیدایش که تاریخچه ای کمتر از 150 سال دارد بخش کوچکی از این روستا بوده ولی به دلیل مهاجر پذیر بودن آن و عدم تعصبات طایفه ای (به دلیل نبود ساکنین با قدمت طولانی) دارای جمعیت و ساکنینی قابل توجه گردیده است.
جمعیت عباس آباد حدود 750 نفر میباشد.
تعداد خانوار آن هم حدود 200 خانوار می باشد.
داستان پیدایش روستای عباس آباد سناورد
در گذشته های نه چندان دور در حدود 150 الی 170 سال پیش زمانی که اجداد ساکنین امروزی روستای عباس آباد سناورد (مرحوم علیخان عباسی به همراه 3 فرزند پسر خود به نامهای حاج علی جان، حاج محمد قاسم، حاج حسین) قصد اقامت در قسمت شرقی رود جاورسیان را کرده بودند با مخالفت کدخدای آن زمان روستا (محمد زمان بیگ انصاری) و برخی دیگر از بزرگان روستا از قبیل (حاج ولی انصاری) قرار گرفته بودند که با پشتیبانی مرحوم (کربلایی غلام علی پسر غلامرضا گودرزی) که از تنها ساکنین اصلی روستای سناورد بوده اند به همراه دو تن از پسرانش به نامهای مرحومان (لطفعلی و قنبر علی) که شجاعت و دلاوری مثال زدنی داشته اند شرایط زندگی را برای آنها فراهم کردند و کم کم با زاد و ولد های زیاد و آمدن دیگر مهاجران به این روستا باعث تبدیل شدن به یک روستای بزرگ که نامش هم برگرفته از کنیه آنها میباشد عباس آباد شده است به گونه ای که روستای سناورد را هم تحت تاثیر خود قرار داده است.
در ضمن قبری به نام علی خان در گورستانی که مشترک بین سناورد و عباس آباد می باشد نیست که دلیلش هم این است که در گذشته های دور که برای رفتن به حج از چهارپایان استفاده میشده است مرحوم علی خان زمانی که جهت زیارت خانه خدا عازم حج می گردد که در این سفر به علت دوری راه و زمان زیاد طی شده دیگر برگشتی برای آن نبوده و در طول سفر (رفتن و یا برگشتن) جان خود را از دست میدهد.
(((خدایشان بیامرزدشان)))
این بود داستان پیدایش روستای عباس آباد سناورد
پس جا دارد که آن را جزئی جدا نشدنی از سناورد دانست.
نوه لطفعلی (مجید گودرزی)
نظرات شما عزیزان:
