شعر عاشقانه

                                   ساعت غم

                                       ساعت ديواري من ثانيه هارو ميشماره     
داره ميگه که وقتشه غم هارو تو دل بکاره
                                      غم با تو نبودنو همش به يادم مياره
از اسمون دل من بارون غربت ميباره
                                      دل شکسته ام حالاميگه هميشه بيداره
اخه چتري نداره.از خيس شدن اون بيزاره
                                       خداي من بيا و دستتو رو دلم بذار
اونوقت ديگه هرچي ميخواي بارون غم هاتو ببار
                                      اونوقت ديگه رهام بکن.بزار که غرق غم بشم         
بزار که نام عشقتو با خفگيم بهت بگم
                                      بزار به عالم من بگم.نزار که من هي جون بدم
بزار با دستاي خوم از دنياي تو من برم 

                                 شب تنهايي
شب که ميشه تنها تر ميشم     انگاري کمکم خشک ميشه ريشم
تنهايي درده .شبهام چه سرده           عشق نامرده.نزن تو نيشم
شبهام چه تاره.چشام ميباره         ميدونم تو هستيو منم که کيشم
سکوتم از تنهاييه.دستايه تو رهاييه    خوب ميدونم که ميدوني من ديگه اخريشم
اي درد به اغوشم بکش                  ميخوام بگم عشقو ولش
من چي بگم ديگه بهش                 اخه جايي ندارم تو دلش
حالا که اسمون داره به حالم گريه ميکنه    انگار ديگه بايد دلم از دار دنياها بره
دل شکسته ام حالا رفت و بگل نشسته اون   اهاي گلم ميخوام بگم قدر دلتو خوب بدون