شعر عاشقانه

سلام فاحشه!

تعجب کردی!؟... میدانم در کسوت مردان آبرومند، اندیشیدن به تو رسم، و گفتن از تو ننگ است! اما می‌خواهم برایت بنویسم:

شنیده‌ام، تن می‌فروشی، برای لقمه‌ای نان! چه گناه کبیره‌ای…!

میدانم که میدانی همه ترا پلید می‌دانند، من هم مانند همه‌ام!

راستی روسپی! از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی‌اش را بفروشد که نان در بیارد رگ غیرت اربابان بیرون می‌زند !! اما اگر همان زن کلیه‌اش را بفروشد تا نانی بخرد و یا شوهر زندانی‌اش آزاد شود این «ایثار» است ! مگر هردو از یک تن نیست؟ مگر هر دو جسم فروشی نیست؟

تن در برابر نان ننگ است

بفروش ! تنت را حراج کن… من در دیارم کسانی را دیدم که دین خدا را چوب می‌زنند به قیمت دنیایشان!!

شرفت را شکر که اگر می‌فروشی از تن می‌فروشی نه از دین!!

شنیده‌ام روزه می‌گیری،

غسل می‌کنی،

نماز می‌خوانی،

چهارشنبه‌ها نذر حرم امامزاده صالح داری،

رمضان بعد از افطار کار می‌کنی،

و محرم تعطیلی.

من از آن می‌ترسم که روزی با ظاهری عالمانه، جمعه‌بازار دین خدا را به راه کنم، زهد را بساط کنم، غسل هم نکنم، چهارشنبه هم به حرم امامزاده صالح نروم، پیش از افطار و پس از افطار مشغول باشم، محرم هم تعطیل نکنم!

پس فاحشه.....دعایم کن!!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: