شعر عاشقانه

رقص عطر گل یخ را با باد

نفس پاک شقایق را در سینه ی کوه

صحبت چلچله ها را با صبح

نبض پاینده ی هستی را در گندم زار

گردش رنگ و طراوت را در گونه ی گل

همه را می شنوم ، می بینم

من به این جمله نمی اندیشم !

به تو می اندیشم ای سراپا همه خوبی

تک و تنها به تو می اندیشم !

همه وقت ، همه جا …

“فریدون مشیری”

خوش آمد بهار

گل از شاخه تابید خورشیدوار

چو آغوش نوروز پیروز بخت

گشوده رخ و بازوان درخت

بهاران فرا می رسد پرستیدنی

سراسر همه مژده ایمنی

در این صبح فرخنده ی تابناک

که از زندگی دم زند جان خاک

بیا با دل و جان پاک

همه لحظه هارا به شادی سپار

نوایی همآهنگ یاران برآر

خوش آمد بهار …

وقتش تمام شد ، باید خانه تکانی کنی دلت را

سالی نو در پیش است

فقط یادت باشد امسال دلت را اجاره نده

اگر کسی پیدا شد و ارزشش را داشت ، به نامش بزن

این آمدن و رفتن ها دلت را فرسوده می کند ، از قیمتش می افتد …

سکوت

صدای آب

بوی شکوفه ها

بوی کاهگل نم خورده

ولی خودمانیم

آدم گاهی دلش بهار می خواهد …

مژده ای دل که دگرباره بهار آمده است

خوش خرامیده و با حسن و وقار آمده است

به تو ای باد صبا می دهمت پیغامی

این پیامی است که از دوست به یار آمده است

شاد باشید در این عید و در این سال جدید

آرزویی است که از دوست به یار آمده است !

ای دل چو زمانه می کند غمناکت

ناگه برود ز تن روان پاکت

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند

زان پیش که سبزه بردمد از خاکت !

“خیام”

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: