شعر عاشقانه

          ما كسايی كه به فكرمون هستن رو به گريه می اندازيم.

                 ما گريه می كنيم برای كسايی كه به فكرمون نيستن. 

                         ما به فكر كسايی هستيم كه هيچوقت برامون گريه نمی كنن.

                     اين حقيقت زندگيه. عجيبه ولی حقيقت داره. 

                 اگه اين رو بفهميم، هيچوقت براي تغيير دير نيست

           زندگی يک آرزوی دور نيست؛
               زندگی يک جست و جوی کور نيست
                     زيستن در پيله پروانه چيست؟
                         زندگی کن ؛ زندگی افسانه نيست
                                 گوش کن ! دريا صدايت ميزند؛
                                        هرچه ناپيدا صدايت ميزند
                                                جنگل خاموش ميداند تو را؛
                                                        با صدايی سبز ميخواند تو را
             زير باران آتشی در جان توست؛
                     قمری تنها پی دستان توست
                           پيله پروانه از دنيا جداست؛
                                    زندگی يک مقصد بی انتهاست
                                             هيچ جايی انتهای راه نيست؛
                           اين تمامش ماجراي زندگيست .

                    ***************************************

ای كسی كه بدون تو زندگی را با همه ی زيبايی هايش برای لحظه ای هر چند نا چيز هم نمی خواهم

         ای كسی كه زندگی را در چشمان بهاری ات معنا می كنم

كاش می دانستي اين قلب كوچك و عطش زده ام چگونه با ديدارت بال و پری برای رهايی مي يابد بدون تو برگی در خزان زندگی ام               برگی خزان ديده

در بهار زندگی برگی زرد و خشكيده كه با كوچكترين تلنگری زندگی را بدرود خواهم گفت و رفتنت مانند طوفانی است كه هرگز مرا بر روی شاخه باقی نخواهد گذاشت.

                                            پس با من بمان

                فرســـــــــــــــــتنده مطالب:هایـــــــــــــــــــــک عـــــــــــزیز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: