شعر عاشقانه

ما تنها مردمی هستیم که به بازه ای مرموز از گذشته ی خویش می نازیم و می خواهیم آینده را بر پایه ی حرفهای پوچ و بی معنی بسازیم. حرفهایی از این دست زیاد بین خودمان رد و بدل می شود :                 ایرانی ها از لحاظ چهره به ایتالیایی ها شبیهند ،ایرانی ها و آلمانها از نژاد آریایی هستند ،ایرانی ها . . .         هوای ذهنییتمان شدیداً آلوده به جهل است تا جایی که نمی شود دست به طبل ناسیونالیست نماها زد ،چرا که عربده ی کورشِ کبیرِ مرموزشان گوش را کَر و بوی تعفّن تعصبشان حال آدمی را به هم می زند. این افراد به ظاهر روشن فکر تعدادشان کم نیست و در هر قشری از جمله دانشجو و روحانیت حوضه ی علمیه گرفته تا دولت حاکم اظهار فضل و در واقع اظهار فضله می کنند. اصلاً فرض می کنیم که تمام حرفهایشان درست اما الآن در چه وضعیتی هستیم ! ؟ یکی از بی ادبترین و بی فرهنگترین ملل جهان هستیم که می توانیم تایید این بی ادبی و بی فرهنگی را در فضای مجازی و صفحات اجتماعی مشاهده کنیم و خودِ واقعیِ کبّاده کشان کورش کبیر را ببینیم. بسط دادن این مطلب به بازی فوتبال خالی از لطف نیست، تیم الف در برابر تیم ب قدرت حمله ندارد و دربرابر حملات تیم ب 89 دقیقه دفاع می کند اما در دقیقه 90 غافلگیرانه توپ را وارد دروازه تیم ب می کند ، حالا اگر مربی تیم ب بگوید که ما 89 دقیقه حمله کردیم و خوب بازی کردیم فایده ای ندارد چون بازی را در نهایت باخته است. داستان ما هم همین است ما اگر گذشته ی خوبی داشتیم الآن باید ببینیم که در چه وضعیتی هستیم ! ؟ ما دو گل به ناگاه دریافت کردیم گل اول زمانی که پا به پای انقلاب صنعتی اروپا پیش نرفتیم و گل دوم را از فقر فرهنگی خوردیم در حالی که از فرهنگ اسلامی غنی اما بهرور نبودیم. به نظر من هر دو گل ،گل به خودی بودند.                                                                                                    اگر چشم به عقب داشته باشیم و بخواهیم رو به جلو حرکت کنیم بی شک زمین می خوریم و البته به بدترین نوع یعنی با صورت !

نظرتون در این باره خیلی برام مهمه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: