شعر عاشقانه

این روزا خیلی دلم گرفتست.نمی دونم این آدما تا کی می تونن این طوری ادامه بدن!!! دلم گرفته از همه ی آدمایی که با خودخواهی ها و بی فکری هاشون زندگی رو واسه بقیه جهنم می کنن! ( در مورد این موضوع تو پست بعدی می نویسم. )

می دونین دوستان وقتی آدمای اطرافم رو می بینم که هر کسی یه جوری واسه خوشی هاشون پول خرج می کنن و وقتی اسم آدمی رو می بریم که وضع مالیش خرابه و احتیاج به کمک داره همشون می گن "نداریییییم" ، بیشتر دلم می گیره.
کاش اون قدر پول داشتم که می تونستم یه کمی حداقل به کسانی که می شناسمشون و می بینم ازم کمک می خوان کمک کنم ، نه اینکه فقط سرمو بندازم پایین و از روشون خجالت بکشم ( و مثلا : از اینکه می بینم فلانی دندون درد داره و  سه ماهه پول نداره بره دندون پزشکی و به هر کی هم می گم می گن خب چه نیازی داره بره پر کنه ، بره بکشه دندونشو وقتی نداره!! عذاب بکشم. )

همه حرص مال دنیا ورشون داشته ، همه دوس دارن خونه های آنچنانی داشته باشن و وسائل مدرن.نمی گم اینا بده اما نمی تونم اینو تو سرم فرو کنم که وقتی یکی رو می بینیم نداره چطور ما می تونیم فقط به فکر خودمون باشیم!!!  واقعا ما آدما خیلی خودخواهیم.بقیه رو نمی بینیم.یادمون میره که زرق و برق این دنیا فقط مال همین دنیاست و سودی واسه اون دنیامون نداره.....

خدا بیامرزه مامان بزرگم رو.پول نداشت اما اگه می دید کسی به پول احتیاج داره هر طور شده بهش کمک می کرد.........دلم واسش خییییییلی تنگ شده.....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: