شعر عاشقانه

آدم عادت می کند به وبلاگش ... به نوشتن عادت می کند ... به آل استارهای قدیمی اش عادت می کند ... به خندیدن وسط گریه های شبانه عادت می کند ... به ناهار خوردن در ساعت چهار بعد از ظهر عادت می کند ... آدم به همه اس ام اس های تبلیغاتی همراه اول عادت می کند و دیگر با صدای اس ام اس از جا نمی پرد ... آدم به گربه های خیابان هشتم عادت می کند ...به عکس های الکی خوش آب و رنگ و دلخوشی های مصنوعی اش عادت می کند ... آدم به قهوه صبح زود و آخر شب عادت می کند ... به چسباندن عکسهای روزهای خوشحالی اش به یخچال ... به دیدن سریالهای بی سر و ته و خواندن کتاب های عامه پسند عادت می کند ... به باد مستقیم کلافه کننده کولر عادت می کند ... آدم از یک جایی به بعد یاد میکیرد غر نزند عادت کند ... آدم به روز مرگی هایش عادت می کند ... به دمپایی ها و کیف پولش حتی ...به جای زخم هایی که ساعت روی دست چپش گذاشته عادت می کند ... آدم یاد میگیرد جلوی تمام دوربینهای دنیا الکی بگوید سیب و دندان های ردیفش را نشان بدهد ... ... عادت که هیچ ، دل می بندد حتی ...

***

 دلم نمی خواهد به روز های بدی که از سر گذرانده ام فکر کنم و روز های بدی که شاید در انتظارم باشد . دلم نمی خواهد توی هیچ خیابانی بغضم بگیرد و آدم هایی که انگار  خودشان هیچ وقت اشک نریخته اند زل بزنند به چشم های قرمز و خیس من ... دلم نمی خواهد به سفر هایی که از دم کنسل می شوند فکر کنم ... به چیزهایی که هرگز نخریدم و چیزهایی که مدتهاست توی کمدم خاک می خورند ... دلم نمی خواهد به مرگ فکر کنم و به آرزوهای هنوز دست نیافته ... دلم نمی خواهد به ترسهایم فکر کنم ، ترس از ارتفاع ... تاریکی ... جاهای تنگ ... رها شدن ... لیز خوردن در پیاده روی خیابان و دیر رسیدن به پرواز ... دلم نمی خواهد به رفتار بد آدم ها فکر کنم ... به آدم هایی که راحت دروغ  می گویند و خیال خودشان را راحت می کنند و خیال بقیه را ناراحت ... دلم به پل های شلوغ و آسانسورهای تا خرخره پر ،داروخانه های شبانه روزی ، صف طولانی پمپ بنزین ، نمی خواهد فکر کند ... نمی خواهم به مهشید و رویا و سمیه و سارا فکر کنم ... می خواهم دست هایم را فرو ببرم در جیبم و فردا همین طور که امروز آمده بیاید و برود و بشود دیروز و توی دل هیچ کس  آب از آب تکان نخورد ... نه کسی بمیرد ، نه کسی بیمار شود ، نه کسی کسی را رها کند ، نه کسی سر کسی را کلاه بگذارد ، نه کسی اخراج شود ، نه کسی دلش بگیرد ، نه کسی از غصه بترکد ... فردا آرام بیاید و برود و بشود دیروز . . . 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: