شعر عاشقانه

وااااااااااااااااااااااااای طاقتم دیگه تموم شده.. گفتم بیام اینجا بنویسم شاید خالی بشم... خسته شدم.حس میکنم  دیگه این آخرای صبرمه!!!!!!!!!!!! تازه حدود 50 روز از فرستادن مدارک گذشته.. من میخوام برگردم دلم از تنگ شدن گذشته! هیچیو بی تو نمیخوام.  چند روز پیش بود تصمیم گرفتم برم خرید..بیست دقیقه تو راه بودم تا رسیدم به مال. من که عاشق خرید هستم میرم توی یه مغازه با اوج بی حوصلگی یه دور میزنم انگار چشمام هیچی رو نمیبینه خسته میشم بعد میام بیرون به سختی دو تا ویترین دیگه رو هم نگاه میکنم بعد میگم ولش کن! یه روز دیگه میام.. حتی حالشو ندارم برگردم خونه! یا اون روز که رفته بودم با دوستام شهربازی ! با کلی ذوق صبح بیدار شدم که برم! تا رسیدم اونجا به خودم میگم اصلا تنهایی اومدم که چی!؟ اصلا چرا پول خرج کنم بابت اینا ؟ صبر میکنم امیر بیاد بعدددددد!!!!!!!! اصلا تازه میفهمم که دلیل علاقه ی من به خیلی چیزا فقط وجود توست! حالا دنبال کار دارم میگردم ولی با خودم فکر میکنم دارم خودمو گیر میندازم من میخوام برگردم اما از یه طرف میگم اگه برم سر کار و درآمد داشته باشم خیلی بهتر از الافیه! درس هم که نمیخونم.. از اولشم من درس خون نبودم! چه کار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ به خدا دوری عادت نمیشه! دوری از علاقه کم نمیکنه! فقط افسردگی میارههههههه! دلم برای سبزی فروشی دم خونمونم تنگ شده ! برای سوپر بهار، برای بوی خوراکی های خودمون، بوی نون تازه نونوایی! اصلا برای خیابونهای شلوغ!  برای صدای بوق ماشینا! برای مهمونی های هفتگی ! برای مسافرت کردن با اتوبوس و ساندویچ کثیفو آش رشته ی توی پارک ، ساندویچ های سینما . راه رفتن تو نظر و خاقانی و چارباغ و ... وااای خونمون! تراس خونمون! اون میز کوچیک چوبی و دو تا صندلی که کنار پنجره گذاشتیم! کمد عشقمون! وای انگار حالم بدتر شد به جای اینکه بهتر شه. من برم!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: