شعر عاشقانه

من:فقط برای خودم هستم...!!!

"من"؟!

چه دوحرفیه وسوسه انگیزیست...این"من"!

نه زیبایم،نه مهـربانم...نه عـاشق و نه محتاج نگاهی...!

فراری از دختران آهن پرست و پسران مانکن پرست...!

فقط برای خودم هستم...خوده خودم!مال خودم!

صبورم و عجول،سنگین،سرگردان،مغرور،قـانع،پر از احساس،

با یک پیچیدگی ساده و مقداری بی حوصلگیه زیاد!!!

و برای تو،تویی که؛

چهره های رنگ شده را می پرستی نه سیرت آدمی،

هیچ ندارم راهت را بگیر و بـــــــرو...!

حوالی "من" توقف ممنوع است!

تنهــایـم؛اما دلتنگ آغوشی نیستم...!

خسته ام؛ولی به تکیه گاه نمی اندیشم...!

چشم هـایم ترند و قرمز؛ولی رازی ندارم...!

چون مدتهاست دیگـر کسی را "خیلــی" دوست ندارم...!

گيرم که باخته ام !!!

اما کسي جرات ندارد به من دست بزند،

يا از صفحه بازي بيرونم بيندازد،شوخي نيست من شاه شطرنجم!

تخريب مي کنم آنچه را که نمي توانم باب ميلم بسازم...!

آرزو طلب نميكنم،آرزو ميسازم...!

لزومي ندارد من هماني باشم که تو فکر مي کني،

من هماني ام که حتي فکرش را هم نمي تواني بکني...!

لبخند مي زنم و او فکر ميکند بازي را برده،

هرگز نمي فهمد با هر کسي رقابت نمي کنم...!

زانو نمي زنم،حتي اگر سقف آسمان ،کوتاهتر از قد من باشد...!

زانو نمي زنم،حتي اگر تمام مردم دنيا روي زانوهايشان راه بروند...!

من زانو نمي زنم...!